Busko-Zdrój

Historia miasta

Początki Buska sięgają XII w., kiedy wokół kościoła św. Leonarda pojawiła się osada pasterska. W 1185r. właściciel Buska i okolic - rycerz Dersław sprowadził do osady zakonnice norbertanki. Zapisał im później w testamencie cały swój majątek. Od 1241r. przez kilkaset lat Busko było własnością klasztoru. W 1252r. otrzymało od Bolesława Wstydliwego immunitet skarbowy, w którym król zezwolił klasztorowi m.in. na eksploatację solanki. Jest to pierwsza wzmianka o wykorzystaniu buskiej wody mineralnej.

W 1287r. Busko otrzymało z rąk księcia Leszka Czarnego prawa miejskie. Korzystne położenie miasta na skrzyżowaniu szlaków handlowych sprawiło, że w 1412r. król Władysław Jagiełło nadał mieszczaństwu przywilej cotygodniowego targu i dwóch jarmarków rocznie. Odtąd przez cały wiek XV i XVI miasto przeżywało swój rozkwit. Słynęło wówczas z handlu i produkcji sukna.

Od połowy XVII wieku wojny i antymieszczańska polityka szlachty spowodowały zubożenie Buska. Okres ponownego ożywienia wiąże się z odkryciem w 1776r. źródeł solankowych. Zaczęto eksploatować sól, lecz wkrótce zaniechano jej wydobycia ze względu na nieopłacalność produkcji. W 1808r. magister medycyny Winterfeld z Pińczowa, przeprowadził pierwsze badania nad wykorzystaniem miejscowych wód do leczenia. Do Buska zaczęli przyjeżdżać pierwsi kuracjusze zwani wówczas "gośćmi kąpielowymi". W 1819r. dobra norbertanek przejął rząd. Po pożarze miasta w 1820r., Busko wziął w dzierżawę gen. Feliks Rzewuski. Znając lecznicze działanie buskiej wody mineralnej wybudował, dzięki pomocy warszawskiej spółki, łazienki według projektu znanego architekta włoskiego Henryka Marconiego. W 1828r. na leczeniu przebywało już 202 gości.

W 1836r. nastąpiło uroczyste otwarcie uzdrowiska, które potem wzięła w dzierżawę spółka warszawskich przemysłowców. W 1869r. Busko zostało pozbawione przez carat praw miejskich, ale uzdrowisko nadal funkcjonowało. W 1880r. jego dzierżawę przejął lekarz Andrzej Dobrzański. Przez 15 lat jego działalności uzdrowisko znacznie się rozwinęło. Stało się wówczas jednym z najpopularniejszych uzdrowisk nie tylko na ziemiach polskich.

W czasie I wojny światowej Busko znalazło się pod okupacją austriacką. W 1915r. zostało siedzibą powiatu stopnickiego. Rok później osada odzyskała prawa miejskie. Po wojnie, już w 1919r. zaczęli przyjeżdżać pierwsi kuracjusze. W okresie międzywojennym nastąpiła intensywna rozbudowa uzdrowiska. z inicjatywy dr. Szymona Starkiewicza i dzięki pomocy społeczeństwa powstało sanatorium dziecięce "Górka".

W czasie II wojny światowej miasto było miejscem licznych akcji bojowych partyzantów: m.in. oddziały Armii Krajowej dokonały na rynku w Busku zamachu na miejscowego szefa gestapo. Po wojnie, będąc ośrodkiem rolniczego regionu, miasto pełniło funkcję administracyjną i usługowo-handlową dla okolicznych wsi. Jednak podstawowym czynnikiem rozwoju miasta jest uzdrowisko.

Aktualnie Busko-Zdrój posiada różnorodną bazę noclegową, powstało tutaj wiele lokali gastronomicznych i atrakcji aby urozmaicić pobyt kuracjuszom.Busko Zdroj uzdrowisko słynące w Polsce i nie tylko.
Dzisiejsze Busko Zdrój, to prężnie rozwijający się ośrodek sanatoryjno-wypoczynkowy.Busko Zdrój pensjonat ,centrum administracyjne, stolica powiatu buskiego. Natomiast okoliczne wsie stanowią region rolniczy, gdzie przeważają uprawy warzyw oraz sadownictwo.


źródło: http://wizard.ae.krakow.pl/~wolosz9j/miasto.html




Willa Słoneczna